نام متداول فارسی افوربیا آناناسی
نام لاتین یا علمی Pineapple Euphorbia
 خانواده euphorbiaceae
بومی منطقه هیبرید بین گونه های Euphorbia susannae و Euphorbia bupleurifolia
نور متوسط (فیلتر شده)
 آبیاری بعد از خشک شدن کامل خاک (کمی مرطوب)
دمای ایده ال 10 تا 25 درجه
خاک و کود ماسه شسته با مخلوط پیت ، لیکا و پرلیت

گیاهان خانواده افوربیا یا فرفیون، گیاهانی به اشکال مختلف علفی، بوته مانند یا درختچه مانند و حتی به صورت درختان بزرگ و شامل ۳۰۰ جنس و متجاوز از ۸۰۰۰ گونه اند و به وضع پراکنده در غالب نواحی کره زمین به استثنای مناطق قطبی و قلل کوهستان های مرتفع وجود دارند.
وضع ساختمان گل در انواع آنها به نحوی است که اشکال متفاوت را نشان می دهد. بطوریکه وجود این حالت موجب گردیده این تیره را به تفاوت جزء گیاهان جدا گلبرگ و یا بی گلبرگ جای دهند ولی امروزه با توجه به اختصاصات گل که در بعضی از آنها دارای پوشش کامل است ولی در تعداد زیادی با پوشش رشد نیافته مشاهده می شود چنین مورد قبول قرار گرفته که این گیاهان در آغاز دارای جام گل مشخص بوده اند ولی تدریجاً گلبرگ های آنها بر اثر عدم رشد تحلیل رفته است. از این جهت جای دادن این گیاهان در بین گیاهان جدا گلبرگ به نحوی که Engler رعایت نموده منطقی تر بنظر می رسد.
تعدادی از گیاهان این تیره ساقه ای گوشت دار شبیه انواع کاکتوس ها دارند که بر اثر تطابق با شرایط محیط زندگی در آنها بوجود آمده است. بعضی از آنها نیز به حالت مواج در سطح آبها بسر می برند. این گیاهان برگ هایی به صور مختلف مانند متناوب یا متقابل و یا فراهم دارند. در بعضی از آنها نیز برگ ها به صورت خار تغییر یافته است. گل های آنها بر دو نوع نر و ماده واقع بر روی یک یا دو پایه است که به اشکال مختلف خوشه، پانیکول، سنبله یا گرزن مجتمع می باشد. بعضی از آنها نیز در آغاز گل هایی نر – ماده داشته اند. زیرا در گل های نر آنها اثری از مادگی و یا برعکس دیده می شود و این خود نشان می دهد که در گل های نر – ماده این گیاهان حالت عدم رشد یکی از اجزای اصلی مانند پرچم یا مادگی پیش آمده که موجب بوجود آمدن ۲ نوع گل نر و ماده در آنها شده است.
درگیاهان تیره فرفیون گل ها ممکن است دارای یک یا تعداد زیادی پرچم باشند که به صورت آزاد یا پیوسته به هم یا منشعب دیده می شوند مادگی آنها مرکب از سه برچه (بندرت ۲) است. که مجموعاً تخمدانی سه خانه و محتوی یک یا دو تخمک واژگون با تمکن محوری به وجود می آورد. قسمت آزاد مادگی آنها نیز به خامه سه شاخه منتهی می شود که گاهی رشد زیاد دارد.
این گیاهان دارای میوه ای پوشینه (بندرت گوشتدار و به صورت شفت با سته) و محتوی دانه های آلبومن دار است. در غالب گیاهان تیره فرفیون مجاری ترشحی لاتکس وجود دارد که در آنها شیرابه های بیرنگ و یا کم و بیش رنگی جریان می یابد. این مجاری ممکن است فاقد جدار حد واسط (مانند (Euphorbiae) و یا دارای آن ولی غالباً به صورت شبکه مانند باشند. شیرابه برخی از این گیاهان نیز از نظر مصارف صنعتی حائز اهمیت است مانند آنکه امروزه از انواع Hevea ها تقریباً تمام کائوچوی مورد نیاز در صنعت را تامین می کنند. طعم شیرابه این گیاهان ناپسند و تحریک کننده و در بعضی انواع دارای اثری سمی است.

گیاه “افوربیا آناناسی” گیاهی از جنس و خانواده افروبیا (فرفیون) است که معمولاً با نام Euphorbia japonica شناخته می شود. این گیاه یک هیبرید بین گونه های Euphorbia susannae و Euphorbia bupleurifolia است. این گیاه دارای ریشه های بسیار ضخیم و قوی است که می تواند به درون سخت ترین سطوح مانند سنگ ها نفوذ کرده و بر روی آنها نیز بروید. این ریشه ها شلغمی شکل می باشند. همچنین هر گیاه می تواند دارای تعدادی شاخه یا ساقه ی آناناس مانند بوده که در قسمت تاج دارای تعدادی برگ است.

شرایط نگهداری

این گیاه یکی از گونه های کوچک و کند رشد از جنس افوربیا است و مناسب رشد در گلدان می باشد. این گیاه همچنین می تواند در مناطقی با آب و هوای ملایم نیز رشد کند.
اگرچه این گیاه بر روی انواع خاک ها و یا حتی سطوح سخت نیز می روید اما بهترین رشد را در گلدان هایی با خاک های حاوی مواد معدنی کافی و به خوبی آبیاری شده خواهد داشت.
این گیاه، خشکی طولانی خاک را به ویژه در نواحی با آب و هوای بسیار گرم، نمی پسندد. و به رطوبت و آبیاری کافی در طول تابستان نیاز دارد اما آبیاری در زمستان را نیز نمی پسندد. آبیاری بیش از حد به ویژه در فصول سرد سبب پوسیدگی ریشه و مرگ گیاهچه خواهد شد.
از آنجایی که این گیاهان بومی نواحی گرمسیری هستند بنابراین، به آب و هوای گرم نیاز دارند و دمای کمتر از ۱۰ درجه سانتیگراد را در زمستان تحمل نمی کنند. اما زمانی که ریشه ها در خواب باشند یا خشک شوند، می توانند دماهای کم را نیز تحمل کنند.
گیاه کاکتوس آناناسی از نظر نیاز نوری به مکان های سایه – آفتاب نیاز دارد.

تکثیر

ازدیاد این گیاهان عمدتاً از طریق جدا کردن شاخه های همراه با ریشه (تقسیم بوته) و یا ریشه دار کردن قلمه ها صورت می گیرد.

شیرابه ای از این گیاه خارج می شود که می تواند سمیت ایجاد کند.